De Turkse zilverspar, genoemd naar de Duitse botanicus Joseph Friedrich Nicolaus Bornmüller, is een soort die endemisch is in de bergen van Noord-Turkije, waar hij in het begin van de 20e eeuw werd ontdekt. Deze opmerkelijke boom maakte al snel naam in de bosbouw dankzij zijn weerstand tegen de barre klimatologische omstandigheden en zijn vermogen om zich aan te passen aan de berggrond. De Turkse zilverspar werd geleidelijk aan geïntroduceerd in herbebossings- en natuurbehoudsprojecten en wordt niet alleen gewaardeerd om zijn lichte, fijne hout, ideaal voor de bouw en schrijnwerkerij, maar ook om zijn ecologische rol in het stabiliseren van bosecosystemen.
Door zijn groei en lange levensduur kan de Turkse zilverspar gebruikt worden in bosbeheer om ecosystemen te stabiliseren, het evenwicht tussen verschillende boomsoorten te bewaren en te zorgen voor een gemengd, divers en duurzaam bos.
Daarnaast is zijn vermogen om te groeien op arme bodems en in uitdagende klimaten een aantrekkelijke keuze voor herbebossing en het vergroten van de veerkracht van bossen.
De Turkse zilverspar is relatief resistent tegen sommige ziekten en parasieten die andere coniferensoorten kunnen aantasten. Dit maakt het een robuuste keuze voor herbebossing en voor het creëren van bossen die bestand zijn tegen biologische verstoring.
Tot slot kan hij met zijn uitgebreide wortelstelsel ook bodemerosie helpen voorkomen.
De Turkse zilverspar is endemisch voor de bergachtige regio van Noord-Turkije. Hij is daarom goed aangepast aan omstandigheden op grote hoogte.
Hij heeft een goede luchtvochtigheid nodig en gedijt goed in regio's met regelmatige regenval, inclusief sneeuw in de winter. Hij is goed aangepast aan regio's met een hoge relatieve vochtigheid, zoals de bossen in Bretagne.
De Turkse zilverspar geeft de voorkeur aan goed gedraineerde, diepe grond. De grond moet rijk zijn aan organisch materiaal, goed belucht en licht zuur tot neutraal (pH tussen 5,5 en 6,5).
Hij geeft de voorkeur aan volle zon tot halfschaduw, zijn groei kan vertraagd worden in schaduwrijke omstandigheden, maar hij verdraagt wel wat gedeeltelijke schaduw, vooral in beboste gebieden waar hij beschermd wordt door andere bomen.
Turkse zilversparrenhout is over het algemeen licht van kleur, variërend van wit tot lichtgeel, soms met een licht roze tint. Het heeft een fijne, gelijkmatige textuur, waardoor het er glad uitziet wanneer het bewerkt of afgewerkt wordt.
Hoewel het niet een van de hardste houtsoorten is, biedt het voldoende mechanische sterkte voor lichte constructieve toepassingen. Het is niet zo sterk als houtsoorten zoals eik of beuk, maar het is nog steeds geschikt voor veel bouw- en timmerwerkzaamheden. Het heeft een rechte nerf, waardoor het gemakkelijk te zagen, te schaven en te bewerken is.
Aan de andere kant is Turkse zilverspar buiten niet erg duurzaam zonder behandeling, omdat het gevoelig is voor insecten en schimmels. Daarom wordt het vaak binnenshuis gebruikt of met beschermende behandelingen wanneer het aan de elementen wordt blootgesteld.
Coniferen, zoals Abies bornmuellerian , zijn groenblijvende bomen, wat betekent dat ze het hele jaar door groen zijn. Deze kwaliteit verbindt ze symbolisch met de eeuwigheid, de continuïteit van het leven en onsterfelijkheid. Ze worden vaak gezien als symbolen van een lang leven en standvastigheid in culturele tradities.
Om dezelfde reden worden dennenbomen vaak gebruikt in verband met het einde van het jaar als symbolen van hoop voor de toekomst .
We willen iedereen de mogelijkheid geven om iets te doen voor de natuur en zo de wereld een stukje beter te maken. Dus word ook eigenaar van je eigen boom in een Europees bos en help zo de klimaatverandering tegen te gaan.
Let op, dit is een promotionele mededeling. Lees hier meer.
