Bos van Pézarches

Het bos van Pézarches, gelegen in de Briestreek aan de oevers van de Yerres, is een voormalig kreupelbos waarvan we de groei ondersteunen om een onregelmatig hoog bos te creëren.
Het heeft een oppervlakte van iets meer dan 15 hectare en is geclassificeerd als Natura 2000-gebied in het kader van een prefectoraal besluit met betrekking tot "De Yerres van de bron tot Chaumes-en-Brie", omdat "drie soorten, de zeebarbeel, de zeeprik en de rivier de loche, en een habitat, "rivieren van het planitirieniveau tot het montane niveau met vegetatie van de Ranunculion fluitantis en Callitricho-Batrachion" (code 3260), van belang zijn voor de Europese Gemeenschap".
Dit bos was verdeeld in drie opstanden toen we het beheer overnamen, waarvan de grootste (meer dan 12 hectare) een rijk hakhoutbos was, voornamelijk bevolkt door wintereik en zomereik, esp, kastanje en es. De kwaliteit van de eik is goed tot zeer goed.
Ongeveer 2 hectare bestond uit een matig rijk hakhoutbos met eiken, espen, essen en haagbeuken. Het hakhoutbos bestond uit eiken van goede kwaliteit en het hakhout van haagbeuken en espen werd als oogstbaar beschouwd. De derde opstand, die iets meer dan een hectare besloeg, was een slecht hakhout met eiken, essen en zwarte sprinkhaan. Het was gedeeltelijk het resultaat van kaalkap, waarvan de groei vrij werd gelaten, en van essen die aangetast waren door chalarosis.

Al het werk dat we in dit bos hebben uitgevoerd is gericht op het onregelmatig maken van de opstanden en het verrijken van de biodiversiteit door het mengen van soorten aan te moedigen. Dit is de beste oplossing om de bossen veerkrachtig te maken, zodat ze bestand zijn tegen klimaatverandering en aanvallen van schimmels (chalarose) of insecten zoals de schorskever.
We zijn voortdurend op zoek naar een evenwicht tussen hakhout, halfrijpe volwassen bomen (50-80 jaar oud), jongere bomen en natuurlijke regeneratie, wat de cyclus van het bos zal verlengen door het aantal benodigde plantages te verminderen.
We hebben een sanitaire kap uitgevoerd van een aantal essen die aangetast waren door chalarosis en die niet hersteld waren; kappen was in dit geval de enige oplossing om de verspreiding van de schimmel te voorkomen.
Er zijn scheidingssneden gemaakt, d.w.z. openingen in stroken van vier tot vijf meter breed om de vijfentwintig meter, zodat machines kunnen passeren wanneer er moet worden gesnoeid.

We hebben in het bos gewerkt om een overgroeide bosvijver weer open te maken. We hebben ook kroos verwijderd zodat het water in de vijver minder troebel is, waardoor vogels, amfibieën en hygrofiele planten zich opnieuw kunnen vestigen.
We hebben ook een twintigtal bijenkorven geïnstalleerd, die worden verzorgd door onze partner-imker Olivier Girbal. Hij heeft ook een biologische behandeling toegepast op de eiken die aangetast waren door de processierups, die ons de toegang tot het bos ontzegde.
In Pézarches hebben we ons eerste educatieve parcours uitge zet om het publiek bewust te maken van de boscyclus en de voordelen van duurzaam bosbeheer. Er wordt informatie gegeven over de aanwezige boomsoorten en de verschillende dier- en plantensoorten. Tot slot hebben we, dankzij de steun van een partnerbedrijf, achtergelaten afval in het bos van Pézarches verwijderd en hopen we het label Territoire faune sauvage te verkrijgen.